22 december 2019

Kasteel Doorwerth

Begin december zijn wij 10 dagen op de Veluwe geweest. Dat doen wij ieder jaar, ons lekker even terugtrekken voordat de kerstdrukte losbarst. Of het dan koud en guur is maakt ons niet uit, als het maar droog is. Dat laatste was het deze keer helaas niet, maar ja, je kunt ook niet alles hebben. Het was in ieder geval wel heerlijk rustig overal, zowel in het dorp als in het bos. Ondanks het natte weer zijn wij toch iedere dag weg geweest.
Tijdens een ritje kwamen wij langs Kasteel Doorwerth in de buurt van het dorpje Doorwerth. Daar wilde ik altijd al een keertje naar toe, maar het was er nog nooit van gekomen. Op de één of andere manier trekken kastelen mij aan (zal dat komen door mijn romantische kant :-)???) en dan zit je in de provincie Gelderland natuurlijk goed.
De weg naar het kasteel was heuvelachtig en onder de bomen aan de zijkanten lag een tapijt van goudkleurige bladeren. Dan ineens rij je het laatste stukje langs de vlakke uiterwaarden van de Rijn en doemt het kasteel voor je op.


Kasteel Doorwerth wordt in het jaar 1260 voor het eerst genoemd, toen het door de heer Van Vianen werd belegerd en in de brand gestoken. Dit was vermoedelijk een straf, opgelegd door de graaf van Gelre, om korte metten te maken met de roofzuchtige praktijken van burchtheer Berend van Dorenweerd. In de daarop volgende 20 jaar werd het kasteel door de toenmalige burchtheer Berend of diens zoon, Hendric van Dorenweerd, weer hersteld. Echter, andere bronnen spreken van de stichting van een waterburcht door Hendric van Dorenweerd omstreeks 1280. Tsja, en wie heeft er nu gelijk?
Na die tijd heeft het kasteel nog vele eigenaren gehad, die stukken hebben aangebouwd, het hebben verwaarloosd en weer hebben gerestaureerd (zie hiervoor de informatie op Wikipedia).
Thans biedt het kasteel onderdak aan het Museum voor Natuur- en Wildbeheer en Museum Veluwezoom.





Voor het kasteel staat een monumentale Robinia (ook wel Acacia, witte of valse Acacia genoemd), die volgens de overlevering in 1579 geplant is. In ieder geval is het de oudste van Nederland.
De boom is er één van drie bomen. De andere twee zijn tijdens de oorlog vernield. De stamomvang van deze Robinia is inmiddels 7(!) meter.


Jammer genoeg was het te koud en te vochtig om het kasteel ook van andere kanten te bekijken. 
Dat moet maar even wachten tot het weer wat beter wordt en er weer blaadjes aan de bomen komen. 

Tot de volgende keer!
Annette

21 december 2019



Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen en een gelukkig en mooi 2020

I wish everyone a merry Christmas and a happy en beautiful 2020

Ich wünsche allen frohe Weihnachten und ein glückliches und schönes Jahr 2020

Je souhaite à tous un joyeux Noël et une heureuse et belle année 2020

Les deseo a todos una feliz Navidad y un feliz e hermoso 2020


**********



Dank jullie wel voor jullie bezoekjes en de leuke berichtjes van het afgelopen jaar.

Hartelijke groet,

Annette





10 november 2019

De herfst van zijn mooiste kant

Afgelopen vrijdag kon ik het niet laten om nog een keertje terug te gaan naar het Verzetsbos of het Bos der Onverzettelijke zoals het officieel heet. De zon scheen volop waardoor het qua temperatuur lekker aangenaam was. Er waren veel meer mensen op dit idee gekomen en het was spitsuur met honden uitlaten, maar ik had er geen last van. Ik was (weer) de enige mens (of idioot in de ogen van de honden en waarschijnlijk ook van veel mensen) die tussen de struiken en bomen liep in plaats van op het pad.
Het bos had meer herfstkleuren dan de vorige keer toen ik er was en in de zijpaden waren veel rood/bruin gekleurde bladeren van de bomen gevallen. Heerlijk om daar doorheen te lopen zonder je voeten op te tillen. Ik vond dat vroeger hét gevoel van herfst, het geluid dat de bladeren dan maken en mijn moeder die eindelijk eens een keer niet riep dat ik mijn voeten op moest tillen.

Onderstaand een selectie van de foto's:

Gewone glimmerinktzwam

Geweizwam en Houtknotszwam

Fluweelpootje

Herfstkleuren

Zijpad met de afgevallen bladeren

Elfenbankje



Bruinrode heidelibel

Bruinrode heidelibel

Tot de volgende keer!

Annette

30 oktober 2019

Bestaan kabouters dan toch?

Dit jaar waren er niet zo veel paddenstoelen te vinden in het park vlak bij mijn huis. Ik denk dat dit komt doordat er rigoureus gekapt is in verband met de Essentaksterfte. Maar met goed zoeken, heb ik toch nog een paar paddenstoelen, goed verscholen in een donker stukje, gevonden.
Nu geloof ik al heel lang niet meer in sprookjes, maar na het lezen van het boek over kabouters van Rien Poortvliet (heel wat jaartjes geleden) ga je toch een beetje twijfelen. Als ik een paddenstoel rood met witte stippen zie, denk ik altijd aan kabouter Spillebeen die daarop zat te wippen. Hier in het donkere stukje park sloeg de twijfel weer toe toen ik een paar kleine paddenstoelen wilde fotograferen en deze daarbij van achteren bescheen met het lampje van mijn smartphone. Ik zag een rij kabouters aan komen lopen die na een dag werken, luid zingend "hai hé, hai ho ……." op weg naar hun paddenstoelenhuisjes waren. De voorste kabouter droeg een lantaarn om bij te schijnen in het donkere bos. Zouden er dan toch kabouters bestaan ?????







Tot de volgende keer!


9 oktober 2019

Koninklijk bezoek

Rondom het vakantiehuis dat wij van de zomer in Zwitserland gehuurd hadden, is een grote tuin met daarin een grote vijver die druk bezocht wordt door Libellen, bijen, hommels en vlinders. Het is mij helaas niet gelukt om een libel fatsoenlijk op de foto te krijgen. Wat hadden die het druk met rondjes boven de vijver vliegen en als ze al stil hingen, was dat natuurlijk net niet op de plek waarop ik scherp gesteld had. Misschien lukt het volgende keer; de aanhouder wint tenslotte ……..

De vlinders waren de "gewone" vlinders die hier in Nederland ook voorkomen, zoals het Landkaartje, de gehakkelde Aurelia en de Distelvlinder. Tot op een warme, zonnige middag. Ik zag een schaduw van "iets groots" dat voorbij vloog en weer terugkwam, steeds in hetzelfde patroon. Uiteindelijk ging "het" zitten op een Kaardebol (Kaarde is afgeleid van het Latijnse 'carduus' dat distel betekent) en zag ik dat het Koninklijk bezoek was ……… een Koninginnepage!! Wow, wat is die mooi!
Maar nu? Mijn camera lag binnen op tafel. Gelukkig had ik mijn smartphone binnen handbereik en heb daarmee, wel is waar op grote afstand, een foto gemaakt. Geen geweldige foto, maar ik had in ieder geval wel een foto. Misschien zou hij (of zij) de volgende dag weer komen en dan zou het mij niet weer gebeuren dat mijn camera binnen zou liggen.
En ja hoor, de volgende dag om ongeveer dezelfde tijd vloog die schaduw weer in hetzelfde patroon voorbij. Deze keer zat ik er helemaal klaar voor en heb een aantal foto's kunnen maken. Ik was helemaal door het dolle en voelde mij weer een klein meisje in de snoepwinkel. Alle regels voor de fotografie zoals de regel van derden en de compositie konden mij op dat moment niets schelen, ik dacht alleen maar foto, foootooo …….
Het fotograferen van een Koninginnepage kan van mijn Bucketlist. Toch hoop ik dat hij zich volgend jaar weer laat zien en ook dan zal hij (of zij) weer op de foto gaan.








 Tot de volgende keer!

Annette

8 oktober 2019

Herfst in het Verzetsbos (Almere)

Voorgaande jaren liep ik met Riley vaak door het Verzetsbos wat, net als ieder bos, ieder seizoen zijn charmes heeft. In de herfst zijn er altijd veel paddenstoelen te vinden.
Gisteren was het heerlijk weer en had ik last van 'fotokriebels'. Deze keer liep ik alleen in het bos, zonder mijn grote lobbes, scharrelend tussen de bomen op zoek naar paddenstoelen. Sommige voorbijgangers keken mij een beetje vreemd aan met zo'n blik van "ach gut, wat doet die daar nou?" en één iemand vroeg of ik soms iets verloren was en het kon vinden. Enkele honden zullen wel gedacht hebben dat ik niet goed snik was en zetten het op een rennen om op een afstandje tegen mij te gaan blaffen. Ach, ik kan ze niet helemaal ongelijk geven, mensen lopen normaal gesproken toch gewoon over het voetpad en de honden scharrelen tussen de bomen?
Maar het maakt mij allemaal niets uit. Ik had genoten van het zonnetje én kwam thuis met foto's van paddenstoelen.












Tot de volgende keer!



30 september 2019

Op zoek naar paddenstoelen

Na een héle lange vakantie van bijna 5 weken (bijna asociaal lang, maar wel ontzettend lekker 😇) en een laptop die er nu definitief de brui aan gaf, eindelijk weer eens een nieuw blog op mijn pagina.

Na een super vakantie in Zwitserland ben ik de laatste week van de vakantie weer naar mijn eigen vertrouwde en mooie Veluwe geweest. Heerlijk dwalen door de bossen en over de heide. Camera mee en op zoek naar paddenstoelen en al het andere moois dat de natuur nu te bieden heeft.
Naast een aantal paddenstoelen kwam ik ook (rood) Bekermos tussen het Kronkelheidestaartje tegen. Nog heel klein, maar o zo mooi.

Bekermos (Cladonia) tussen Kronkelheidestaartje (Cladonia subulata)

Bekermos (Cladonia)

Clitocybe 

Clitocybe

Fraaie gifgordijnzwam

Rood bekermos (Cladonia coccifera)

Bekermos (Cladonia)

Berkenzwam

Melkzwam 

Helmmycena


Helmmycena

De namen van de paddenstoelen heb ik met Google lens opgezocht. Van 2 soorten weet ik de naam niet. Mochten er verkeerde namen bij een foto staan, laat het dan alsjeblieft weten zodat ik de naam wijzigen kan. Alvast bedankt.

Tot de volgende keer!










Wat leuk dat je de moeite hebt genomen om mijn blog te bezoeken.
Dank je wel voor je reactie die je achtergelaten hebt.

Groetjes,
Annette