25 juli 2020

Bij mij in de buurt .......... insecten in de vlindertuin

Naast de vlinders die nu druk in de weer zijn, vind je ook veel insecten in de vlindertuin. Nu ben ik niet zo'n hele grote fan van insecten, zo hou ik bijvoorbeeld écht niet zo van spinnen, pissebedden, muggen, etc, maar er zijn ook insecten die mooi zijn om te zien. Zeker als je ze dichtbij bekijkt.
 
Deze hommel deed zich te goed aan al het lekkers van de distel.

Nooit geweten, dit is het Veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje. Het werd als biologische bestrijding van bladluizen ingevoerd in België. Ze blijken naast bladluizen ook graag de larven van kevers, zoals die van andere lieveheersbeestjes te eten. Leuk familielid!

Oeverlibel

De gewone tuinslak. Andere namen voor deze slak zijn duinslak of roze tuinslak.

En dan nog het Zevenstippelig lieveheersbeestje.

Als laatste wil ik jullie nog een foto van een 3-tal planten laten zien. Gewoon omdat ik ze mooi vind. De foto's passen niet helemaal bij de titel van dit blog, maar …… ze staan wel in de vlindertuin. Dus vooruit maar! 

Luzerne

Goudgele honingklaver

Fluitekruid

Tot de volgende keer!

Annette






21 juli 2020

Bij mij in de buurt ............. de vlindertuin

Ik kon het weer niet laten om nog meer foto's van de vlinders in de vlindertuin te maken.
Inmiddels heb ik al zoveel foto's van vlinders, maar toch wil ik iedere keer weer mooiere (tenminste dat hoop ik ,,,,,) en andere foto's maken. 
Nog een reden om vlinders te fotograferen is hun 'schoonheid'. Al die verschillende soorten, kleuren en grootte. Echte kunststukjes van de natuur!

Het duurde voor mijn gevoel (erg) lang voordat de vlinders de vlindertuin gevonden hadden.
Dit jaar lijken er ook veel minder (soorten) vlinders rond te vliegen. Het zijn vooral de koolwitjes die zich veelvuldig laten zien.


Deze foto is gemaakt met het zonlicht op de vlinder en het ijzerhart waarop hij zit. De achtergrond is een donkere bomenrand rondom het vlinderveld. 



Niet dat dat een straf is hoor. Het is hartstikke leuk om te zien hoe een aantal koolwitjes bij elkaar rond te zien vliegen. 

Naast het koolwitje laten ook de dagpauwoogvlinders zich zien.


Zij zitten vooral op de vlinderstruiken. De laatste keer dat ik in de vlindertuin was zaten er zeker wel een stuk of 7 in één vlinderstruik. Prachtig!

In veel mindere aantallen dan het koolwitje vliegt er ook een bontzandoogje voorbij.


Ik had geluk, deze wilde wel even voor mij poseren. Moet hij alleen niet zijn tong naar mij uitsteken.

Ook de Atalanta heeft zijn/haar weg gevonden naar het vlinderveld.



De atalanta op de foto hierboven keek wel heel erg boos naar mij. Ik stoorde hem waarschijnlijk bij zijn maaltijd.

Als laatste komt dan ook de gehakkelde aurelia voorbij om daarna even op het ijzerhart te blijven zitten.



De vleugels worden 'verlicht' door de zon en lijken daardoor wel doorschijnend. 
Ook deze foto's zijn genomen tegen een donkere bomenrand die rondom het vlinderveld ligt. 

Dit is het dan voor deze keer. Ongetwijfeld komen er in de komende tijd nog wel meer vlinderfoto's voorbij. Sorry!

Tot de volgende keer,
  

   
  

9 juli 2020

Bij mij in de buurt .............. ganzen en meerkoetjes

De plek waar ik de zwanen (zie mijn vorige blog) gefotografeerd heb, is een geliefd plekje voor meerdere soorten (water)vogels zoals ganzen, eenden, futen en meerkoeten maar ook van meeuwen en aalscholvers.
Meestal is het er dan ook een drukte van jewelste, al viel dat nu wel mee. Mooi om te zien hoe deze vogels heel gemoedelijk bij elkaar leven.

  
De Chinese- of Afrikaanse knobbelganzen heb ik jullie al in mijn vorige blog laten zien. 
Naast deze ganzen zwommen er ook Nijlganzen die behoorlijk nieuwsgierig waren en wel op de foto wilde.


Nijlganzen worden ook wel vosganzen genoemd. 


De oude Egyptenaren beschouwden de nijlgans als een heilig dier en beeldden hem regelmatig af in hun kunst.



De soort die je volop in de Flevopolder ziet, is de grauwe gans. 
 

De kleine ganzen zijn inmiddels behoorlijk gegroeid, maar worden nog steeds goed beschermd door de "oppasmoeders".


Zodra je ook maar een beetje in de buurt komt, zoeken zij de veiligheid van het water op. 

Net toen ik naar huis wilde gaan, kwam de meerkoet met haar kleintjes te voorschijn vanuit het riet. Lief hoor nog zo klein, maar wat zijn ze lelijk!


Moeders dook steeds onderwater om weer met voedsel in haar bek boven te komen.


De kleintjes zwommen dan meteen op haar af om het niet zo zachtzinnig uit haar bek te halen. In een mum van tijd was het al weer op en dook moeders weer onder water.


Moeders mooiste ……...

De foto's van de meerkoetjes zijn niet zo mooi gelukt, de kleintjes waren één en al beweeglijkheid. Toch wilde ik de foto's in de blog plaatsen omdat ik tafereel leuk vond om te zien.

Tot de volgende keer!

Annette




5 juli 2020

Bij mij in de buurt ........ Knobbelzwanen

Een paar weekjes geleden liep ik op een zondagmiddag bij ons door het park en zag deze 2 zwanen de hele tijd naast elkaar van de ene naar de andere kant van het water zwemmen. 
Eerst dacht ik dat zij een beetje verliefd op elkaar waren en zich voor elkaar zo mooi maakte, maar het bleken 2 mannetjes te zijn die elkaar duidelijk maakte waar de grens van hun territorium was.


Aan de ene kant van de scheidingslijn zat mamma zwaan op haar nest en aan de andere kant zwom de andere mamma met haar jongen. Dit had ik nog nooit gezien. 


Mamma zwaan had haar nest op een eilandje in het brede gedeelte van het water gebouwd en zat op haar eieren. 
Zij werd bewaakt door deze 2 Afrikaanse of Chinese knobbelganzen. Als de ganzen onraad roken, begonnen zij verschrikkelijk lawaai te maken. Hierdoor kwam pappa zwaan meteen aangezwommen om te kijken wat er aan de hand is. 
Ik ben nog een aantal keer teruggegaan om te kijken en ook toen stonden de ganzen nog steeds op wacht. 


Omdat pappa zwaan het kennelijk niet helemaal vertrouwde dat ik aan de kant, weliswaar op een afstand, stond om foto's te maken kwam hij, al blazend, maar even een kijkje nemen.
Omdat ik de zwanen niet wilde storen en zeker geen boze zwaan achter mij aan wilde hebben, ben ik een stuk achteruit gegaan waarna pappa zwaan weer tevreden weg zwom. 

Ik ben nog teruggelopen naar "de andere kant van de scheidingslijn" om nog een paar foto's van mamma zwaan met haar kleintjes te maken. Wat hebben die kleintjes een hoog knuffelgehalte!


Kijk dit kleintje genieten van zijn hapje.


Dit kleintje had zo'n slaap dat hij zijn oogjes bijna niet open kon houden.


Zo'n slaap ……….


Oooh, even tegen mamma aankruipen en een middagdutje doen ……… 


De andere kleintjes waren, net als mamma, bezig een lekker maaltje bij elkaar te vissen.


Deze twee waren onafscheidelijk.


Om op te vreten ……… wat een knuffelbeestje!

Van de week zag ik de volwassen zwanen met hun kleintjes weer zwemmen. Wat zijn de kleintjes inmiddels al gegroeid! Ik ben blij dat het zo goed met ze gaat en hoop dat ze uit zullen groeien tot mooie volwassen zwanen.

Tot de volgende keer!
Annette






Wat leuk dat je de moeite hebt genomen om mijn blog te bezoeken.
Dank je wel voor je reactie die je achtergelaten hebt.

Groetjes,
Annette