Kasteel Doorwerth

Begin december zijn wij 10 dagen op de Veluwe geweest. Dat doen wij ieder jaar, ons lekker even terugtrekken voordat de kerstdrukte losbarst. Of het dan koud en guur is maakt ons niet uit, als het maar droog is. Dat laatste was het deze keer helaas niet, maar ja, je kunt ook niet alles hebben. Het was in ieder geval wel heerlijk rustig overal, zowel in het dorp als in het bos. Ondanks het natte weer zijn wij toch iedere dag weg geweest.
Tijdens een ritje kwamen wij langs Kasteel Doorwerth in de buurt van het dorpje Doorwerth. Daar wilde ik altijd al een keertje naar toe, maar het was er nog nooit van gekomen. Op de één of andere manier trekken kastelen mij aan (zal dat komen door mijn romantische kant :-)???) en dan zit je in de provincie Gelderland natuurlijk goed.
De weg naar het kasteel was heuvelachtig en onder de bomen aan de zijkanten lag een tapijt van goudkleurige bladeren. Dan ineens rij je het laatste stukje langs de vlakke uiterwaarden van de Rijn en doemt het kasteel voor je op.

Kasteel Doorwerth wordt in het jaar 1260 voor het eerst genoemd, toen het door de heer Van Vianen werd belegerd en in de brand gestoken. Dit was vermoedelijk een straf, opgelegd door de graaf van Gelre, om korte metten te maken met de roofzuchtige praktijken van burchtheer Berend van Dorenweerd. In de daarop volgende 20 jaar werd het kasteel door de toenmalige burchtheer Berend of diens zoon, Hendric van Dorenweerd, weer hersteld. Echter, andere bronnen spreken van de stichting van een waterburcht door Hendric van Dorenweerd omstreeks 1280. Tsja, en wie heeft er nu gelijk?
Na die tijd heeft het kasteel nog vele eigenaren gehad, die stukken hebben aangebouwd, het hebben verwaarloosd en weer hebben gerestaureerd (zie hiervoor de informatie op Wikipedia).
Thans biedt het kasteel onderdak aan het Museum voor Natuur- en Wildbeheer en Museum Veluwezoom.

Voor het kasteel staat een monumentale Robinia (ook wel Acacia, witte of valse Acacia genoemd), die volgens de overlevering in 1579 geplant is. In ieder geval is het de oudste van Nederland.
De boom is er één van drie bomen. De andere twee zijn tijdens de oorlog vernield. De stamomvang van deze Robinia is inmiddels 7(!) meter.

Jammer genoeg was het te koud en te vochtig om het kasteel ook van andere kanten te bekijken. 

Dat moet maar even wachten tot het weer wat beter wordt en er weer blaadjes aan de bomen komen. 

Tot de volgende keer!

Annette