De Veluwe in de maand mei

In de maand mei waren wij weer een paar weken op de Veluwe te vinden. De eerste week begon veelbelovend met zon een een heerlijke temperatuur. Wat een verademing na al die regen! Zou het mooie weer nu eindelijk doorzetten? Helaas ........ het mooie weer maakte weer plaats voor regen en, zeker voor deze tijd van het jaar, een te koude temperatuur. Maar ik klaag niet hoor; het is zo wie zo heerlijk om op de Veluwe te zijn. 

Met de mooie dagen zag je het bos letterlijk opbloeien. De bermen langs de zandpaden kregen steeds meer kleur door de bloemen die uit hun knop kwamen. Kijk maar even mee.

Bos vergeet-mij-nietje

Dagkoekoeksbloem

Distel

Toen ik het Fluitenkruid aan het fotograferen was, stopte er een fietser die mij verbaasd vroeg "Ben je onkruid aan het fotograferen?" Nadat ik hem geantwoord had dat onkruid in de bloei ook heel mooi is, keek hij mij een beetje vreemd aan en vervolgde schouderophalend zijn weg met de woorden "Nou ja, je zult er wel iets moois van maken". Laat dat nou net mijn bedoeling zijn ..... 😊 

Fluitenkruid

Fluitenkruid

Gestreepte witbol

De bermen werden steeds mooier en kleurrijker.  

Overblijvende ossentong

Smalle weegbree

Vingerhoedskruid

Vlierbes

Op veel plekken op de Veluwe staan grote groepen Vingerhoedskruid in verschillende kleuren in bloei. Zo'n mooi gezicht! (De foto is gemaakt met de telefoon)

Op de Posbank (Nationaal Park De Veluwezoom) stond de Brem volop in bloei. Een mooi gezicht overal van die gele struiken; daar word je vrolijk van. Waar ik helemaal vrolijk van werd, was het wilde paard dat onder de boom stond te grazen toen ik deze foto maakte (ook met de telefoon).

 

Mei is natuurlijk ook de maand van de jonge vogeltjes. Om het huis waren veel jonge koolmeesjes en pimpelmeesjes te vinden die of gevoerd werden door hun ouders of zelf probeerden pindakaas uit de pot te halen. Het was een grappig gezicht om te zien hoe driftig zij pogingen deden om zelf aan eten te komen. 

Niet alleen de koolmeesjes en de pimpelmeesjes lieten zich veelvuldig zien; ook de boomklever was vaak van de partij en pikte een zaadje mee.

Dit eekhoorntje heeft een vergroeid of gebroken (?) voorpootje waardoor het mank liep en moeite had om in de boom te klimmen en van tak tot tak te springen. Op de foto kan je zien dat het linker voorpootje er anders uitziet dan het rechter voorpootje. 

Achter het huis zat vrij laag in een boom een merelnest met 5 hele kleine, pasgeboren en kale mereltjes. Ik heb het nest één keer gezien en heb het verder met rust gelaten. Ik hoop de volgende keer de jonge mereltjes te zien. 

De foto's in dit blog zijn gemaakt met mijn nieuwe camera, een Sony RX10 Mark IV. 

 

Bij mij in de buurt ......... een rondje door het park

Eerder had ik het idee opgevat om in dit blog aandacht te besteden aan de Floriade in Almere. De dag na de opening op 14 april jl. waren er vrijwilligers uitgenodigd die zich inzetten voor het groen in Almere, uitgenodigd voor een rondleiding. Eén van die vrijwilligers ben ik dus. Het weer werkte jammer genoeg niet echt mee; veel wind en donkere wolken en de Floriade was nog niet helemaal klaar. De foto's die ik gemaakt heb, zijn dan ook niet de foto's geworden die ik hier zou willen laten zien. Misschien ga ik later nog een keertje naar de Floriade toe en kom dan met mooiere foto's terug.

Het wordt nu een blog met foto's die ik onder andere in het park bij mij in de buurt gemaakt heb. Het rondje begint in het vlinderveld. 

De seringenboom staat volop in de bloei en ruikt heerlijk. Ik had verwacht bij de bloemen een paar vlinders of andere insecten aan te treffen, maar nee hoor deze keer helaas niet. 

De appelboom geeft nog prachtige bloesem. Net een klein stukje Betuwe maar dan in Almere. 

Het bonte zandoogje was de enige vlinder die zich liet zien. Tot nu toe heb ik hier bijna nog geen vlinders gezien. Af en toe vliegt er een koolwitje of een citroenvlinder voorbij om vervolgens weer te verdwijnen in de wildernis van struiken. Ik hoop dat dat gaat veranderen als de vlinderstruiken straks in bloei staan. 

Helemaal aan het einde van het vlinderveld, stond een grote pol knikkend nagelkruid met mooie, kleine bloemetjes. 

Na het vlinderveld verder het park in. Op meerdere plekken in het park zijn zadelzwammen te vinden. De zwammen zijn waanzinnig groot en hebben een doorsnee van ik denk zo'n 40 tot 50 cm. 

In het gras langs de vaart is veel fluitekruid te vinden, soms afgewisseld door koolzaad. Een mooie combinatie om te zien, het wit van het fluitekruid en het felle geel van het koolzaad. 

Het madeliefje kennen wij natuurlijk allemaal. Wie heeft ze vroeger niet geplukt om er een ketting van te maken of als een boeketje aan je moeder te geven. 

Langs het afwateringsslootje vond ik hondsdraf met zijn mooie kleine bloemetjes. Dus maar weer even door de knieën om een foto te maken.

Even verderop staat een hele grote rode paardenkastanje. De bloemen werden druk door hommels bezocht.

Via de kinderboerderij ben ik weer richting huis gelopen. Bij de kinderboerderij stonden een aantal schapen met bruine lammetjes te grazen. 

Kennelijk wilden zij niet zo graag op de foto. Alsof het afgesproken was draaiden zij zich allemaal te gelijk om en liepen weg. Mooi hoor zo'n foto van de achterkant.

Snel naar de andere kant van de weide gelopen voor een foto van de voorkant. Toch wel leuker als je hun koppen kunt zien. 

Na nog even bij de schapen te hebben staan kijken, werd het tijd om terug naar huis te gaan. Dat naar huis gaan, is bij mij nog wel eens een ruim begrip. Meestal zie ik nog zoveel mooie dingen.

Zoals bijvoorbeeld deze pinksterbloem die langs de sloot boven het gras probeerde uit te komen. Hier kan je toch niet zomaar aan voorbij lopen?

Een klein stukje verder tussen het groen in een gemeenteperkje stond dit spoorkuid

en deze akelei. Deze mooie planten kan je toch ook niet zomaar voorbij lopen zonder te fotograferen?

Twee stappen verder, stond daslook. Eerst de struiken opzij geduwd en daarna heb ik mij in allerlei bochten gewrongen voor een foto. 

Nu is het alleen nog het plantsoen over lopen en dan ben ik thuis, maar wat staat daar voor iets paars tussen de uitgebloeide tulpen en narcissen?

Het is knoopkruid! Jammer dat de rest van de bloemen al uitgebloeid is. Nu was het een beetje rommelig om het knoopkruid heen.  

En hé, de klaprozen bloeien ook weer 

en de rotsooievaarsbek. Allebei vlakbij mijn achtertuin. Leuk een beetje kleur in het steegje!

Uiteindelijk weer thuis met heel wat foto's, maar ik heb vast nog wel iets moois gemist. Nou ja, dat is dan voor de volgende keer.

 

 

 

Heerlijk ..........voorjaar!

Daar ging mijn voornemen om meer op pad te gaan met mijn camera. Eerst werd manlief eind januari geopereerd en werd ik mantelzorger en in maart werd de benedenverdieping van ons huis verbouwd en was het dus sjouwen met de hele inboedel....... huis uit en toen de verbouwing achter de rug was het huis weer in. Een fitnesstraining in de sportschool is er  echt niets bij. 

Tussen de bedrijven door heb ik toch nog een aantal foto's van voorjaarsbloeiers kunnen maken. Het begon begin februari in het park bij mijn huis. Hier stonden een aantal polletjes met krokussen die het nog sombere park een beetje kleur gaven.

Op een onmogelijk plekje, volop in de harde wind, vond ik welgeteld één sneeuwklokje. Het is mij niet gelukt om het sneeuwklokje helemaal scherp op de foto te krijgen. Iedere keer als ik scherp had gesteld en de foto maakte, gooide de wind roet in het eten. Ik heb, geloof ik, nog nooit zoveel foto's van één sneeuwklokje gemaakt. Dit was nog de beste. De rest heb ik maar weggegooid.

Door de mooie warme en zonnige weken in maart was er een ware explosie van (gele) kleur in de natuur te zien. Bij het zien van al dat geel word je vanzelf vrolijk. De gele kleur van het speenkruid werd hier afgewisseld door de blauw/paarse kleur van de oosterse sterhyacint. Een mooie kleurencombinatie. 

 

kleine narcissen

Speenkruid

speenkruid

oosterse sterhyacint

Ook zag ik weer de eerste hommels lekker in het zonnetje op zoek naar nectar op de kleine maagdenpalm. Het waren in totaal 4 hommels, maar zoemden wel voor 10. 
 

Bij mijn overburen bloeide de magnolia weer prachtig. Ieder jaar weer kan ik de verleiding niet weerstaan om een paar foto's te maken als de magnolia volop in de bloei staat. 

Eind maart bloeide de sierbloesem volop. Nog net op tijd heb ik hier foto's van kunnen maken. De dag erna waaide het zo hard wat de bloesem verwoestte. De eerste 2 foto's maakte ik in een bloesemlaantje bij mij in de buurt. De laatste 2 foto's zijn gemaakt in de regenboogbuurt in Almere-Buiten waar lange bloesemlanen aangelegd zijn. Prachtig om te zien, zo'n dak van bloesem boven je hoofd. 

Zoals je kunt zien was ik niet de enige die geniet van de bloesemlanen in de regenboogbuurt. Overal liepen mensen of maakten foto's. Wel jammer dat die mensen altijd in de weg staan, maar waarschijnlijk doe ik dat ook bij anderen.

De maand april begon spreekwoordelijk met een witte hoed. Na het mooie, warme weer in maart zag de wereld ineens wit en was het koud. De knoppen en de eerste bloesem in de perenboom bij mijn buren en de knoppen in mijn kersenboompje zaten onder een laagje sneeuw. 

Inmiddels bloeit de kersenbloesem in mijn tuin. Straks zullen er zure kersen aan het boompje komen. Zelf vind ik de kersen veel te zuur om te eten, maar de eksters vinden het een lekkernij. 

Op 15 april jl. ben ik naar de Floriade in Almere geweest. Ik denk dat dit het onderwerp voor mijn volgende blog zal worden.