Natuurpark Lelystad

Vorige week ben ik samen met mijn vriendin naar Natuurpark Lelystad geweest. Al een aantal jaar roep ik dat ik er heen wil, maar om de één of andere reden kwam het er niet van. Eigenlijk onzin natuurlijk, want Lelystad ligt niet ver van Almere dus ben je er zo. Nu ik er eenmaal geweest ben en er volop heb genoten, ga ik er zeker vaker naartoe. 

Het natuurpark is in de jaren 1970 ontstaan omdat de Amsterdamse dierentuin Artis behoefte had aan extra ruimte voor grote hoefdieren. In het park worden in grote omheinde terreinen allerlei dieren uit het Euraziatische gebied gehouden die in het wild niet vaak meer voorkomen of (ernstig) gedreigd zijn, zoals Wisenten, Pater-Davidsherten en Przewalskipaarden. Het is ook de enige plek in Nederland waar Elanden rondlopen. 

Het natuurpark is 400 ha groot en bestaat afwisselend uit waterpartijen, rietvelden, grasland en gemengd bos. De grotere plassen in het park zijn ontstaan door zandwinning voor de aanleg van de nabijgelegen A6. 

(tekst over het natuurpark: Wikipedia)

Deze ooievaar had een mooie plek voor haar nest uitgezocht; net voorbij de ingang van het park. Vanuit de hoogte kon zij alles mooi in de gaten houden.

Daarna door naar de Otters, maar die lieten zich helaas niet zien. Dan maar verder naar de Pater-Davidsherten. Deze herten leefden oorspronkelijk in grote delen van China. In 1865 werd het door Pater Armand David, een Franse missionaris, ontdekt en naar hem vernoemd.

In de grote plas in het leefgebied van de Pater-Davidsherten is een wand voor/met IJsvogelnesten gemaakt. Een paar IJsvogels hebben zich kort laten zien, om vervolgens weer snel hun nest in te duiken. Ik hoop ze een volgende keer te kunnen fotograferen.

Deze zwaan kwam voorbij gevlogen om vervolgens aan de andere kant van de plas op zijn gemak rond te zwemmen en af en toe naar eten te zoeken.

In één van de plassen zat deze eend op een boomstam te slapen. Een echte evenwichtskunstenaar om zo te kunnen blijven zitten. 

 

Langs de wilde zwijnen, waarvan alleen de ruggen van 2 vrouwtjes door de begroeiing te zien waren en de jonge zwijntjes zich niet lieten zien, op naar de Edelherten.

De wandelweg loopt dwars door het gebied van de Edelherten en de Elanden. De Elanden hebben zich niet laten zien. Deze Edelherten trokken zich niets van de mensen aan en gingen rustig door met het eten van gras. 

Deze Zanglijster zong uit volle borst. Hij was wat moeilijk te ontdekken in de dichte begroeiing.

Bijna terug bij de ingang (tevens uitgang) stond deze Wilde zwaan zichzelf in het water te bekijken. Of misschien vroeg hij zich af wie die vreemde vogel in het water zou zijn.

Er zijn nog een hoop dieren zoals de Eland, Otter, Przewalskipaarden en de Wisenten die ik deze keer niet gezien heb. Een goed "excuus" (alsof je dat nodig hebt ;-) ) om snel weer te gaan.

 

Kleur in de natuur

Nadat de sneeuwklokjes en de krokussen weer een beetje op hun retour waren, zag je vanaf ongeveer half maart steeds meer kleur in de natuur verschijnen. Volgens de kalender zou het nu voorjaar moeten zijn, alleen gedraagt het weer zich er niet naar. Tot nu toe is het maar een koud, grauw en nat voorjaar. Getsie! Gelukkig trekken de bloesem en voorjaarsbloeiers zich niet zoveel van het weer aan en geven met hun mooie kleuren toch een (beetje) voorjaarsgevoel.

Deze tijd van het jaar vind ik het heerlijk om de natuur in te gaan. Ik geniet van al die mooi gekeurde, vaak tere bloemen van de voorjaarbloeiers die weer tevoorschijn komen en kan het dan niet laten om ze alweer te fotograferen. Misschien zit er toch weer een mooiere foto van hetzelfde bloemetje bij die ik afgelopen jaar heb ook gefotografeerd heb. De onderstaande foto's zijn gemaakt vanaf half maart tot en met de 3e week van april.

Deze foto van de narcis maakte ik in het bos op de Veluwe. De druppels zijn van de smeltende sneeuw die de middag en avond daarvoor gevallen was. Ook de andere 4 foto's zijn op de Veluwe gemaakt.

Tak met katjes bij de paddenpoel

Oosterse sterhyacint

Bosanemonen in een donkere laan bij kasteel Staverden

Weer terug in Almere stond de sierbloesem volop in de bloei. 

Nadat ik de bloesem gefotografeerd had, liep ik verder langs een grasveld en zag het speenkruid voorzichtig boven het gras uitkomen. 

Ook in het park bij mij om de hoek verschenen steeds meer grote groepen speenkruid. Lekker vrolijk met hun felle gele kleur.

De grasvelden staan nu vol met de gele kleur van de paardenbloemen wat een mooi gezicht is. Als straks de pluizen in het rond vliegen, is het een ander verhaal. 

 Rondom het vlinderveld in het park staat de sleedoorn. Zo mooi met de kleine witte bloemetjes.

Het is leuk om te zien dat er steeds meer verschillende planten in het park verschijnen. De hondstand en de boshyacint heb ik dit jaar voor het eerst gezien. Van de naam Hondstand ben ik niet zeker. Ik heb de naam van deze plant met verschillende apps opgezocht en kreeg steeds weer een andere naam. Bij de naam Hondstand was het percentage zekerheid het grootst, dus noem ik hem maar Hondstand. 

Hondstand

Boshyacint

Boshyacint gefotografeerd door het mos op een boomstronk voor de planten

Ik sluit dit blog af met foto's van de krentenboom en de gewone vogelkers. 

Krentenboom

Gewone vogelkers

Hoezo "gewone" vogelkers? De trosjes met spierwitte bloemen die aan de boom hangen zijn niet gewoon maar prachtig en steken mooi af bij het frisse groen van de bladeren.

    

Bij mij in de buurt ......... een rondje door het park

Eerder had ik het idee opgevat om in dit blog aandacht te besteden aan de Floriade in Almere. De dag na de opening op 14 april jl. waren er vrijwilligers uitgenodigd die zich inzetten voor het groen in Almere, uitgenodigd voor een rondleiding. Eén van die vrijwilligers ben ik dus. Het weer werkte jammer genoeg niet echt mee; veel wind en donkere wolken en de Floriade was nog niet helemaal klaar. De foto's die ik gemaakt heb, zijn dan ook niet de foto's geworden die ik hier zou willen laten zien. Misschien ga ik later nog een keertje naar de Floriade toe en kom dan met mooiere foto's terug.

Het wordt nu een blog met foto's die ik onder andere in het park bij mij in de buurt gemaakt heb. Het rondje begint in het vlinderveld. 

De seringenboom staat volop in de bloei en ruikt heerlijk. Ik had verwacht bij de bloemen een paar vlinders of andere insecten aan te treffen, maar nee hoor deze keer helaas niet. 

De appelboom geeft nog prachtige bloesem. Net een klein stukje Betuwe maar dan in Almere. 

Het bonte zandoogje was de enige vlinder die zich liet zien. Tot nu toe heb ik hier bijna nog geen vlinders gezien. Af en toe vliegt er een koolwitje of een citroenvlinder voorbij om vervolgens weer te verdwijnen in de wildernis van struiken. Ik hoop dat dat gaat veranderen als de vlinderstruiken straks in bloei staan. 

Helemaal aan het einde van het vlinderveld, stond een grote pol knikkend nagelkruid met mooie, kleine bloemetjes. 

Na het vlinderveld verder het park in. Op meerdere plekken in het park zijn zadelzwammen te vinden. De zwammen zijn waanzinnig groot en hebben een doorsnee van ik denk zo'n 40 tot 50 cm. 

In het gras langs de vaart is veel fluitekruid te vinden, soms afgewisseld door koolzaad. Een mooie combinatie om te zien, het wit van het fluitekruid en het felle geel van het koolzaad. 

Het madeliefje kennen wij natuurlijk allemaal. Wie heeft ze vroeger niet geplukt om er een ketting van te maken of als een boeketje aan je moeder te geven. 

Langs het afwateringsslootje vond ik hondsdraf met zijn mooie kleine bloemetjes. Dus maar weer even door de knieën om een foto te maken.

Even verderop staat een hele grote rode paardenkastanje. De bloemen werden druk door hommels bezocht.

Via de kinderboerderij ben ik weer richting huis gelopen. Bij de kinderboerderij stonden een aantal schapen met bruine lammetjes te grazen. 

Kennelijk wilden zij niet zo graag op de foto. Alsof het afgesproken was draaiden zij zich allemaal te gelijk om en liepen weg. Mooi hoor zo'n foto van de achterkant.

Snel naar de andere kant van de weide gelopen voor een foto van de voorkant. Toch wel leuker als je hun koppen kunt zien. 

Na nog even bij de schapen te hebben staan kijken, werd het tijd om terug naar huis te gaan. Dat naar huis gaan, is bij mij nog wel eens een ruim begrip. Meestal zie ik nog zoveel mooie dingen.

Zoals bijvoorbeeld deze pinksterbloem die langs de sloot boven het gras probeerde uit te komen. Hier kan je toch niet zomaar aan voorbij lopen?

Een klein stukje verder tussen het groen in een gemeenteperkje stond dit spoorkuid

en deze akelei. Deze mooie planten kan je toch ook niet zomaar voorbij lopen zonder te fotograferen?

Twee stappen verder, stond daslook. Eerst de struiken opzij geduwd en daarna heb ik mij in allerlei bochten gewrongen voor een foto. 

Nu is het alleen nog het plantsoen over lopen en dan ben ik thuis, maar wat staat daar voor iets paars tussen de uitgebloeide tulpen en narcissen?

Het is knoopkruid! Jammer dat de rest van de bloemen al uitgebloeid is. Nu was het een beetje rommelig om het knoopkruid heen.  

En hé, de klaprozen bloeien ook weer 

en de rotsooievaarsbek. Allebei vlakbij mijn achtertuin. Leuk een beetje kleur in het steegje!

Uiteindelijk weer thuis met heel wat foto's, maar ik heb vast nog wel iets moois gemist. Nou ja, dat is dan voor de volgende keer.