Bij mij in de buurt .......... het zoemt en fladdert in de vlindertuin

De zaadjes die de Gemeente Almere een paar weken geleden ingezaaid heeft in de vlindertuin, zijn inmiddels uitgegroeid tot mooie vlinder- en bijenlokkende planten. Het is een prachtig gezicht, een heel veld in paarse kleuren van de Phacelia en de Bernagie (ook Komkommerkruid genaamd), hier en daar afgewisseld door het felle geel van het mosterdzaad. 

Phacelia

Bernagie (komkommerkruid)

Mosterdzaad

Vooral de hommels en de honingbijen hebben de weg gevonden naar de vlindertuin. Ze trekken zich nergens wat van aan en vliegen vrolijk zoemend van bloem naar bloem. Voor mij dus een mooie kans om ze te fotograferen.

honingbij

aardhommel

aardhommel

In eerste instantie zag ik geen enkele vlinder. Na een paar keer heen en weer gelopen te hebben, zag ik in de schaduw dit boomblauwtje heel rustig op een plant zitten. Op een gegeven moment begon zij een beetje rond te draaien en legde zij, volgens mij, een eitje op een blaadje van de bloem. Ik kon het niet zo goed zien, maar zag een klein wit bolletje op het blaadje wat er eerder niet op zat. Om haar niet te storen ben ik niet dichterbij gaan kijken.

Alsof het afgesproken was of misschien omdat de zon achter de wolken vandaan kwam, lieten zich na het boomblauwtje meerdere vlinders zien. Op de vlinderstruik zaten de dagpauwoog, de atalanta, gehakkelde aurelea en het landkaartje. Van de eerste twee soorten staan foto's in mijn vorige blog, dus onderstaand foto's van de gehakkelde aurelea en het landkaartje. Het koolwitje op de brandnetels was het laatste vlindertje dat zich liet zien.

gehakkelde aurelea

landkaartje

landkaartje

koolwitje

Ook deze keer wilde het koolwitje niet op zijn best op de foto en hield hij zijn vleugels stijf op elkaar. Misschien volgend jaar beter. 

Dit is ,wat mij betreft, het laatste blog met foto's van vlinders voor dit seizoen. Alhoewel, als ik over een paar weken in Zwitserland op vakantie ben en ik heb de kans om de koninginnepage te fotograferen, dan komt die vast nog een keertje in een blog voorbij. 

 

 

Lang leve de overhangende vlinderstruik

Normaal gesproken ben ik niet zo blij met planten en/of struiken, meestal onkruid, van de buren dat in onze tuin vrolijk verder groeit. De overhangende vlinderstruik is hierop een uitzondering. Afgelopen twee weken was de vlinderstruik een walhalla voor verschillende soorten vlinders. 

Mijn camera heeft in die weken een beetje overuren gemaakt, vooral toen de kolibrievlinder zich een paar keer liet zien. Het licht was verre van perfect om foto's te maken; volop zon en een strak blauwe hemel, maar deze kans wilde ik toch niet voorbij laten gaan.

De kolibrievlinder bezocht alleen de bloemen bovenin de vlinderstruik, wat het fotograferen er niet makkelijker op maakte. Meestal zaten de bladeren in de weg en moest ik mij in allerlei bochten wringen om hem of haar een beetje redelijk op de foto te krijgen. 

 

Op de foto hierboven zie je hoe ongelooflijk snel de vleugels bewegen.

De meest geziene "gast" op de vlinderstruik was de Dagpauwoog.

 

Ook de Atalanta was vaak te zien.

Even als de distelvlinder.

Eindelijk ging het klein geaderd witje op de bloem van de vlinderstruik zitten. Eerder vloog hij alleen maar voorbij. Het kopje zat verstopt tussen de kleine bloemetjes van de vlinderstruik. 

Tot slot: dank je wel buurman voor het (dit jaar) niet snoeien van de vlinderstruik. Ik heb er veel plezier van gehad, maar volgend jaar graag toch weer snoeien. 

Zwanen familie

Sinds een paar weken zit moeder zwaan weer op haar nest. Deze keer niet, zoals afgelopen jaren, langs de busbaan maar verscholen in het riet. Je moet echt goed kijken om het nest te zien. Helemaal veilig zou je zeggen, maar wat blijkt ........ door stropers worden er eieren uit en de pullen bij het nest vandaan gehaald! Voor de weggehaalde eieren wordt dan een nep ei teruggelegd, zodat de zwaan eieren blijft leggen. Kunnen de stropers er via de kant niet bij, dan halen zij het nest met een bootje over het water leeg. Welke idioot bedenkt zo iets? Dan zit er toch echt iets heel erg fout in de bovenkamer?! 

Gelukkig zie ik (tot nu toe) nog steeds moeder zwaan op het nest zitten en ik hoop maar dat het goed blijft gaan. Vader zwaan schijnt zich in ieder geval nog steeds op zijn gemak te voelen. Hij lag lekker in het zonnetje zijn veren glad te strijken. 

Een paar dagen later zag ik dit zwanen gezin zwemmen. Moeders heel trots voorop en de zes kleintjes er nieuwsgierig achteraan. Ik stond aan de kant te kijken en het leek net of moeder zwaan haar kroost kwam laten zien. 

Vader zwaan zwom in alle rust een stukje verderop

en de rest ging weer achter hem aan. 

Hoe het met het nest in het riet is afgelopen weet ik niet. Ik heb het, door 2 weken vakantie op de Veluwe, niet verder kunnen volgen. Na terugkomst was het nest leeg en heb ik geen zwanen met jongen meer gezien.