10 november 2019

De herfst van zijn mooiste kant

Afgelopen vrijdag kon ik het niet laten om nog een keertje terug te gaan naar het Verzetsbos of het Bos der Onverzettelijke zoals het officieel heet. De zon scheen volop waardoor het qua temperatuur lekker aangenaam was. Er waren veel meer mensen op dit idee gekomen en het was spitsuur met honden uitlaten, maar ik had er geen last van. Ik was (weer) de enige mens (of idioot in de ogen van de honden en waarschijnlijk ook van veel mensen) die tussen de struiken en bomen liep in plaats van op het pad.
Het bos had meer herfstkleuren dan de vorige keer toen ik er was en in de zijpaden waren veel rood/bruin gekleurde bladeren van de bomen gevallen. Heerlijk om daar doorheen te lopen zonder je voeten op te tillen. Ik vond dat vroeger hét gevoel van herfst, het geluid dat de bladeren dan maken en mijn moeder die eindelijk eens een keer niet riep dat ik mijn voeten op moest tillen.

Onderstaand een selectie van de foto's:

Gewone glimmerinktzwam

Geweizwam en Houtknotszwam

Fluweelpootje

Herfstkleuren

Zijpad met de afgevallen bladeren

Elfenbankje



Bruinrode heidelibel

Bruinrode heidelibel

Tot de volgende keer!

Annette
Wat leuk dat je de moeite hebt genomen om mijn blog te bezoeken.
Dank je wel voor je reactie die je achtergelaten hebt.

Groetjes,
Annette