Bestaan kabouters dan toch?

Dit jaar waren er niet zo veel paddenstoelen te vinden in het park vlak bij mijn huis. Ik denk dat dit komt doordat er rigoureus gekapt is in verband met de Essentaksterfte. Maar met goed zoeken, heb ik toch nog een paar paddenstoelen, goed verscholen in een donker stukje, gevonden.
Nu geloof ik al heel lang niet meer in sprookjes, maar na het lezen van het boek over kabouters van Rien Poortvliet (heel wat jaartjes geleden) ga je toch een beetje twijfelen. Als ik een paddenstoel rood met witte stippen zie, denk ik altijd aan kabouter Spillebeen die daarop zat te wippen. Hier in het donkere stukje park sloeg de twijfel weer toe toen ik een paar kleine paddenstoelen wilde fotograferen en deze daarbij van achteren bescheen met het lampje van mijn smartphone. Ik zag een rij kabouters aan komen lopen die na een dag werken, luid zingend "hai hé, hai ho ……." op weg naar hun paddenstoelenhuisjes waren. De voorste kabouter droeg een lantaarn om bij te schijnen in het donkere bos. Zouden er dan toch kabouters bestaan ?????

Tot de volgende keer!

Annette

Koninklijk bezoek

Rondom het vakantiehuis dat wij van de zomer in Zwitserland gehuurd hadden, is een grote tuin met daarin een grote vijver die druk bezocht wordt door Libellen, bijen, hommels en vlinders. Het is mij helaas niet gelukt om een libel fatsoenlijk op de foto te krijgen. Wat hadden die het druk met rondjes boven de vijver vliegen en als ze al stil hingen, was dat natuurlijk net niet op de plek waarop ik scherp gesteld had. Misschien lukt het volgende keer; de aanhouder wint tenslotte ……..

De vlinders waren de "gewone" vlinders die hier in Nederland ook voorkomen, zoals het Landkaartje, de gehakkelde Aurelia en de Distelvlinder. Tot op een warme, zonnige middag. Ik zag een schaduw van "iets groots" dat voorbij vloog en weer terugkwam, steeds in hetzelfde patroon. Uiteindelijk ging "het" zitten op een Kaardebol (Kaarde is afgeleid van het Latijnse 'carduus' dat distel betekent) en zag ik dat het Koninklijk bezoek was ……… een Koninginnepage!! Wow, wat is die mooi!
Maar nu? Mijn camera lag binnen op tafel. Gelukkig had ik mijn smartphone binnen handbereik en heb daarmee, wel is waar op grote afstand, een foto gemaakt. Geen geweldige foto, maar ik had in ieder geval wel een foto. Misschien zou hij (of zij) de volgende dag weer komen en dan zou het mij niet weer gebeuren dat mijn camera binnen zou liggen.
En ja hoor, de volgende dag om ongeveer dezelfde tijd vloog die schaduw weer in hetzelfde patroon voorbij. Deze keer zat ik er helemaal klaar voor en heb een aantal foto's kunnen maken. Ik was helemaal door het dolle en voelde mij weer een klein meisje in de snoepwinkel. Alle regels voor de fotografie zoals de regel van derden en de compositie konden mij op dat moment niets schelen, ik dacht alleen maar foto, foootooo …….
Het fotograferen van een Koninginnepage kan van mijn Bucketlist. Toch hoop ik dat hij zich volgend jaar weer laat zien en ook dan zal hij (of zij) weer op de foto gaan.

 Tot de volgende keer!

Annette

Herfst in het Verzetsbos (Almere)

Voorgaande jaren liep ik met Riley vaak door het Verzetsbos wat, net als ieder bos, ieder seizoen zijn charmes heeft. In de herfst zijn er altijd veel paddenstoelen te vinden.
Gisteren was het heerlijk weer en had ik last van 'fotokriebels'. Deze keer liep ik alleen in het bos, zonder mijn grote lobbes, scharrelend tussen de bomen op zoek naar paddenstoelen. Sommige voorbijgangers keken mij een beetje vreemd aan met zo'n blik van "ach gut, wat doet die daar nou?" en één iemand vroeg of ik soms iets verloren was en het kon vinden. Enkele honden zullen wel gedacht hebben dat ik niet goed snik was en zetten het op een rennen om op een afstandje tegen mij te gaan blaffen. Ach, ik kan ze niet helemaal ongelijk geven, mensen lopen normaal gesproken toch gewoon over het voetpad en de honden scharrelen tussen de bomen?
Maar het maakt mij allemaal niets uit. Ik had genoten van het zonnetje én kwam thuis met foto's van paddenstoelen.

Tot de volgende keer!

Annette