Allemaal beestjes

In juni en juli zijn wij, tussen mijn 2 staaroperaties door, naar de Veluwe geweest. De camera natuurlijk mee ook al had ik één scherp en nog één wazig oog. Ik wilde deze keer een aantal verschillende soorten (jonge) vogels en de eekhoorns fotograferen. De eekhoorns hebben zich niet veel laten zien, maar ik heb wel een aantal foto's kunnen maken. Als bonus ook nog een paar foto's van de bosmuisjes. Ik begin met de foto's van de eekhoorns en de bosmuisjes.

De eekhoorns waren in het begin nog heel schichtig maar toch ook nieuwsgierig. Toen zij eenmaal door hadden dat er zaadjes en nootjes voor hun op het voerplankje lagen, was de verleiding te groot om niet even rustig op het voerplankje te blijven zitten.   

De bosmuisjes (ik heb er 4 geteld) hadden het maar druk met het zoeken naar zaadjes of stukjes brood dat de vogels vanaf de voerplankjes naar beneden gooiden. Ze zijn zo klein dat je ze tussen het hoge gras niet zag. Vaak zag je alleen maar het hoge gras bewegen om vervolgens ineens een klein koppie tevoorschijn te zien komen. 

Dit muisje haalde de zaadjes uit de uitgebloeide bloemen van het Vingerhoedskruid.

Dit muisje zat aan het begin van de avond op een tak in de boom. Tot mijn verbazing bleef het zitten en kon ik een paar foto's maken.

Dan door naar de vogels die op de pot pindakaas en de zaadjes afkwamen. Nadat de vogels door hadden dat er weer wat lekkers bij ons te halen was, hebben zij zich veelvuldig laten zien. Als dank werden wij heel regelmatig getrakteerd op een mooi 'zangconcert'. Wat is er mooier dan een heel stil bos met alleen het zingen van de vogels?

De Merels waren ver in de meerderheid aanwezig. Op een gegeven moment waren zij zo aan ons gewend dat een enkeling bij ons op de tafel kwamen zitten of onder onze stoelen doorliepen. 

De Koolmeesjes waren ook goed vertegenwoordigd. Zij zien er zo onschuldig uit, maar wat kunnen die fel naar elkaar zijn en dan vooral als het om de pot pindakaas gaat. Het was achter in de rij aansluiten, waarbij het voordringen direct werd afgestraft.

Van de Pimpelmeesjes heb ik een aantal foto's van de jonge vogeltjes kunnen maken. Heel aandoenlijk om te zien hoe zij hun ouders proberen na te doen bij het vinden van eten (lees pot pindakaas). Deze jonkies zaten op een afstandje toe te kijken hoe de oudelui het doen.

Ondertussen zat een jong vinkje in de boom te wachten tot het voedertijd werd en pa vink eraan kwam om haar te voeren. 

Dit echtpaar vink zat alle drukte op de voerplank vanuit de boom gade te slaan.

Het Roodborstje laat zich altijd meerdere keren per dag zien. Als er niets meer op de voerplankjes ligt, lijkt zij je aan te kijken en te willen zeggen "Zeg jij daar, vergeet je niet om wat neer te leggen? Het is op hoor!"

 

De Bonte specht laat luid van zich horen door met zijn snavel op de boom te tikken. Het klinkt door het hele bos. Hij is trouwens verzot op de pindakaas. Met zijn snavel vol gepropt (er kan echt niets meer bij) vliegt hij weg. 

En dan ineens tussen de merels, hupt er een Zanglijster voorbij. Nadat hij de volle voerplankjes had ontdekt, is hij nog regelmatig terug gekomen. 

Nog twee dagen en dan zouden wij weer naar huis gaan. En daar kwam de Appelvink opdagen. 

En de Heggemus. Die had ik nog niet eerder bij ons in het bos gezien. Gelukkig was mijn camera nog niet ingepakt.

Al met al is het een lang blog geworden. Ik hoop dat ik jullie er niet mee verveeld heb. 

Als laatste wil ik jullie bedanken voor de leuke reacties op mijn vorige blog over de IJsvogels. 

Even voor René Smits, hartstikke bedankt voor je advies!