Natuurpark Lelystad

Vorige week ben ik samen met mijn vriendin naar Natuurpark Lelystad geweest. Al een aantal jaar roep ik dat ik er heen wil, maar om de één of andere reden kwam het er niet van. Eigenlijk onzin natuurlijk, want Lelystad ligt niet ver van Almere dus ben je er zo. Nu ik er eenmaal geweest ben en er volop heb genoten, ga ik er zeker vaker naartoe. 

Het natuurpark is in de jaren 1970 ontstaan omdat de Amsterdamse dierentuin Artis behoefte had aan extra ruimte voor grote hoefdieren. In het park worden in grote omheinde terreinen allerlei dieren uit het Euraziatische gebied gehouden die in het wild niet vaak meer voorkomen of (ernstig) gedreigd zijn, zoals Wisenten, Pater-Davidsherten en Przewalskipaarden. Het is ook de enige plek in Nederland waar Elanden rondlopen. 

Het natuurpark is 400 ha groot en bestaat afwisselend uit waterpartijen, rietvelden, grasland en gemengd bos. De grotere plassen in het park zijn ontstaan door zandwinning voor de aanleg van de nabijgelegen A6. 

(tekst over het natuurpark: Wikipedia)

Deze ooievaar had een mooie plek voor haar nest uitgezocht; net voorbij de ingang van het park. Vanuit de hoogte kon zij alles mooi in de gaten houden.

Daarna door naar de Otters, maar die lieten zich helaas niet zien. Dan maar verder naar de Pater-Davidsherten. Deze herten leefden oorspronkelijk in grote delen van China. In 1865 werd het door Pater Armand David, een Franse missionaris, ontdekt en naar hem vernoemd.

In de grote plas in het leefgebied van de Pater-Davidsherten is een wand voor/met IJsvogelnesten gemaakt. Een paar IJsvogels hebben zich kort laten zien, om vervolgens weer snel hun nest in te duiken. Ik hoop ze een volgende keer te kunnen fotograferen.

Deze zwaan kwam voorbij gevlogen om vervolgens aan de andere kant van de plas op zijn gemak rond te zwemmen en af en toe naar eten te zoeken.

In één van de plassen zat deze eend op een boomstam te slapen. Een echte evenwichtskunstenaar om zo te kunnen blijven zitten. 

 

Langs de wilde zwijnen, waarvan alleen de ruggen van 2 vrouwtjes door de begroeiing te zien waren en de jonge zwijntjes zich niet lieten zien, op naar de Edelherten.

De wandelweg loopt dwars door het gebied van de Edelherten en de Elanden. De Elanden hebben zich niet laten zien. Deze Edelherten trokken zich niets van de mensen aan en gingen rustig door met het eten van gras. 

Deze Zanglijster zong uit volle borst. Hij was wat moeilijk te ontdekken in de dichte begroeiing.

Bijna terug bij de ingang (tevens uitgang) stond deze Wilde zwaan zichzelf in het water te bekijken. Of misschien vroeg hij zich af wie die vreemde vogel in het water zou zijn.

Er zijn nog een hoop dieren zoals de Eland, Otter, Przewalskipaarden en de Wisenten die ik deze keer niet gezien heb. Een goed "excuus" (alsof je dat nodig hebt ;-) ) om snel weer te gaan.