Ik begin dit blog met, precies op mijn verjaardag, bloeiende sneeuwklokjes in de tuin. Dat betekent dat mijn favoriete seizoen, het voorjaar eraan komt en daar word ik heel blij van. Wat een verjaardagscadeau!
Al een hele tijd was ik niet naar de Oostvaardersplassen aan de kant van Almere geweest. Ik vind de Oostvaardersplassen bij Lelystad mooier om heen te gaan. Onlangs las ik dat er, ook aan de kant van Almere, flink wat werk verricht is om het gebied aantrekkelijker te maken en dat had mijn nieuwsgierigheid gewekt.
De kleur van het riet had de overhand en de bomen zijn natuurlijk nog kaal. Hierdoor was het een beetje kleurloos. De enige kleur kwam van een paar rozenbottels die hier en daar nog aan de struiken hingen.
Op de grote grasvlakte stonden vooral (grote) groepen heckrunderen vergezeld door grote aantallen ganzen.
Achter de heckrunderen bevond zich een groep edelherten. Te ver weg om te kunnen fotograferen, maar als je heel goed op onderstaande foto kijkt, kan je de groep herten op de achtergrond onderscheiden.
Af en toe werd de rust verstoord door met veel lawaai opvliegende ganzen. Ik denk dat het al gauw zo'n 150 tot 200 ganzen waren; misschien nog wel meer. Zij vlogen dan in 2 groepen steeds hetzelfde rondje waarna zij weer neerstreken op hetzelfde plekje als waarvandaan zij opgestegen waren. Het was een fascinerend schouwspel.
Een groot gedeelte van de Oostvaardersplassen is op dit moment een rustgebied voor de grote grazers en daarom afgesloten voor publiek. Hierdoor waren er beperkte wandelroutes.
Ik heb mij voorgenomen om de komende maanden vaker naar de Oostvaardersplassen te gaan, ook aan de kant van Almere. Dan hoop ik wat meer dieren, misschien met jongen, te kunnen fotograferen.
Ik sluit dit blog af zoals ik begonnen ben: met een beetje voorjaar. Een veldje vol met gele krokussen en dat vlak bij mijn huis!
